Hüseyin Öğretmen, Çamur Lekeleri ve Sobanın Işığı

Çantamda iki odun parçası,
Sobasını tutuşturuyorum sınıfın,
Gelir birazdan arkadaşlarım,
Öğrencinin soba nöbeti.

Dediler öğretmenin adı Hüseyin,
Kimseye benzemiyor köyümden,
Yürüyüşü bile farklı,
Sevgi akıyor yüzünden.

Matematik zordu bazen,
Ödevler gelmeli mutlaka zamanında,
Pergel sadece açı ölçmezmiş,
Ellerimizde bıraktığı izi görüyorum.

Uçtan uca koştuğum saha,
Şimdi çok kısa, anlıyorum,
Kalabalık dediğim sınıfımda,
Sekiz kişi olduğumuzu biliyorum.

Şeker çuvalından torbamla,
Soğuk lastik ayakkabılarımla,
Okulum ve öğretmenlerim,
İsimleri tek tek aklımda.

Evet, çok hızlı geçti,
Şimdi o günleri özlüyorum.

Erzurum
Sait Çıkrıkçı - 22.11.2024